روستای نینه

,عاشورا روستای نینه ...ادامه مطلب

در سال دهم هجری که مقارن با آخرین سال زندگانی پیامبر اكرم(ص) بود؛ به تمام مناطق مسلمان نشین و نیز طوائف و قبائل مسلمان حجاز (عربستان امروز )خبر داده شد که ایشان در مراسم حج همین سال به مکه معظمه مشرف شده و مراسم عمره و حج را به جای خواهند آورد و بدین ترتیب بزرگ‌ترین اجتماع مسلمانان در مكه شکل گرفت، که در تاریخ اسلام از آن به حجة‌الوداع یاد می­كنند. با پایان مناسك حج ابراهیمی در آن سال، حضرت رسول(ص) با كاروانی كه بین نود تا یكصدو بیست هزار نفر تخمین زده شده در حال باز گشت از مكه به سوی مدینه بودند كه در بین راه فرشته وحی بر پیامبر نازل گردیده و فرمانی را به آن حضرت ابلاغ می نماید كه برابری می­كرد با كل رسالت نبوی و اگر خللی در ابلاغ آن رخ می­داد گویی كه رسول الله(ص) هیچ كاری را پیش نبرده است" یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ... "(مائده:67 ) " اى پیامبر، آنچه را از پروردگارت بر تو فرود آمده است‏ به مردم برسان واگر نرسانى رسالت‏خداى را بجا نیاورده‏اى; و خداوند تو را از گزند مردم حفظ مى‏كند" لذا به دلیل اهمیت موضوع پیامبر اكرم(ص) دستورداد تا كاروانیان درمنطقه­ای به نام «غدیر خم» در ناحیه‌ای بین مکه و مدینه که بر سر راه حجاج قرار داشته و به خاطر وجود برکه‌ای كه در این محل آب باران در آن جمع می‎شده ایستادند وحتی آنهایی كه جلوتر رفته بودند را باخبر نموده تا برگردند و حتی منتظر حضور آنان بوده تا از راه برسند. سپس دستوری را صادر تا از جهاز شتران منبری ساختند و حضرتش بر بالای منبر رفته و برای اطمینان از رساندن فرمان الهی چندین بار فریاد زدند "آیا در بین شما كسی هست كه صدای مرا نشنود" كه همه حاضرین تایید كردند كه به خوبی صدای پیامبر(ص) را می شنوند. آنگاه پیامبر پس از خواندن خطبه(شرح خطبه غدیر) دستور الهی را ابلاغ نموده وحضرت علی (ع) را به عنوان ولی وجانشین خود معرفی نمودند. سپس همه حاضرین یك به یك آمده و بیعت كردند. از جمله سرشناسان و بزرگان حاضر در آن جمع عمربن خطاب و ابوبكر بودند كه پیشاپیش همگان ابتدا بیعت كرده و به امیرالمومنین علی (ع) بعد از پیامبر خدا (ص) تب,غدیر تا کربلا ...ادامه مطلب

به خلیلش ابراهیم (ع) فرمود: حالا که به این مرحله از دوستی و محبت رسیده‌ای، فرزند دلبندت اسماعیل را بیاور و در راه من قربانی کن! اما همین که هر دو عاشق (ابراهیم و اسماعیل) با میل و رغبت آماده‌ی قربانی همه محبت‌ها در راه معشوق واقعی شدند، فرمود: عشق و اخلاص‌تان ثابت و قبول شد. نیازی نیست تا اسماعیل را قربانی کنی. این مرتبه برای عاشقی والامقام‌تر است که باید از نسل اسماعیل به دنیا آید. نامش حسین (ع) است . یارانی دارد همه عاشق من و حسین. او خود قربانیِ من و ذبح عظیم است. ذبحی که بندگانم را از هلاکت نجات می‌دهد. «إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِین * وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» ترجمه: به درستی كه این همان بلاء (آزمایش) آشكار بود و او را در ازاى قربانى بزرگى باز رهانیدیم. آری؛ عید قربان، یاد و یادگار دیگری نیز به همراه دارد که بر تارکش نام زیبا و رسم سرخ حسین(ع) می درخشد. او که حج نیمه کاره اش را در مقام و موقف دیگری به نام نامی نینوا به اتمام رساند و در آوردگاه کربلا، اسماعیل خویش را در چهره 72 یار با وفا و فرزندان و برادران خود، به مسلخ عشق برد و جاودانه ترین و پرخون ترین حادثه عاشقانه و عارفانه تاریخ را در اوج مظلومیت و غربت و عزت به تصویر کشید. السلام علیک یا اباعبدالله! و بوی محرم از لحظه لحظه قربانگاه هر مسلمان و از دل و دیده هر آزاده با ایمان به مشام جان می رسد و دل از دل عشاق می‌برد...! آری؛ وقتی موسم حج فرامی رسد و موعد عید سعید قربان نزدیک می‌شود، دلها را ولوله‌ای فرامی‌گیرد و نوعی بیقراری که از جنس معرفت و جان عبودیت است بر جهان مسلمانان سایه می‌افکند و دل و دیده‌شان را با خود می‌برد. باشد که ما نیز از زمره بهره گیران و جرعه نوشان خوان پرکرامت و نورانیِ قربان باشیم! ,کربلا،غدیرتا کربلا ...ادامه مطلب